CANIM,CİĞERİM ,AMCAOĞLUM BEHZAT ÜZERİNE........ Behzat üzerine yazmak hayatımın en zor ve anlamlı yazılarından biri.benim için çok özel bir yari vardı Behzatın. Çocukluğumuz beraber geçmişti.Her ne kadar benden küçük olsa da hep beraber oynardık oyunlarımızı.Ben ilkokul 5. sınftayken ailemin Balıkesire göç etmesi nedeniyle amcamlarda kalmıştım bir dönem.Behzat İlkokulu bitirince Dursunbey Ortaokuluna yazıldı.Çeşitli nedenlerle okulu bırakmak zorunda kaldı.Bir yıl köyde boşta kaldı.Yarıyıl tatilinde ona Kur'an öğretmeye başladım.Çabucak elifbayı bitirip Kur'ana geçti.Mevlüt Hocam ertesi yıl Tavşanlı Şahmelek Kur'an Kursuna gönderdi.Ve ardından İmam Hatip yılları.Ramazan ÖRS'ün de ifade ettiği gibi çileli bir yaşam sürdü.Ama hiçbir zaman şikayetçi olmadı.Hayatla mücadele etmede zorlananlar onun yaşamını örnek almalı.Eğilmeden,bükülmeden, delikanlıca, onur ve şerefiyle ekmeğini taştan çıkarmanın nasıl bir şey olduğunu onun hayatından öğrenmeli.Hayatta hiç mazeret üretmedi.Her şeye rağmen anne babaya bir evlat olarak nasıl muamele edilmesi gerektiğini öğretti bizlere...Senin varlığını çok arıyorum Behzatım.en büyük tesllim ise seni ebediyete tekbirlerle ve salavatlarla uğurlamak oldu.Sanki Hacca uğurlamıştık o gün seni ...Eşin ,annen kardeşlerin ve akrabaların olarak.Hani gönderdiğin bir kandil esajında 'Allahım,bizi kendine dost seçinceye kadar yaşat ve aşkınla yandığımız bir anda canımızı al ki ÖLÜM sana olan aşkımızın adı olsun' demiştin ya inşallah öyle oldu.Rabbim bu Kadir gecesi hürmetine rahmetini senden ve bizlerden esirgemesin.Yattığın yer nur, mekanın cennet olsun